නෙතු පියාගෙන හිත ගොළු වෙලා
නුඹ හිතෙ පතුලෙම සඟවලා
සිතුවිළි කලලේ කල් සපිරිලා
කල් බලන් ඉඳලම ඇතිවෙලා
මුව සිප බදා තුරුලට වෙලා
නුඹ කියු කතා නැත ගොළුවෙලා
මුළු රැයම නෙතු පියවෙනු නොලා
ඒ සිහිනයම සිතුවම් කලා
නුපුරුදු නුහුරු සුවඳක ගලා
ආ මිහිරි මතකය පුරවලා
හිරු නැගෙන සඳ, හඳ බැස පලා
යන ලෙසින් කොහෙදෝ සැඟවිලා
රණ මොනර නැ‍ටුමක පැටළිලා
යන ගමන ගැන අමතක වෙලා
නුඹේ මඟත් මම අවහිර කලා
ඒ නිමිත්තම තවමත් බලා
කොයි කවුරු වෙද මෙය හිස සලා
අනුමත කරන්නට සැරසිලා
නුඹ වගෙ හිතට කීකරුවෙලා
ඇයි ?යන්න බැරි මට නැවතිලා
දින දවස් ගෙවෙමින් පසුවෙලා
අපි අළුත් වී වියපත් වෙලා
නුඹ අතැර යන මතකය හලා
යනු නොහැක, ඇත මා සිත වෙලා
වස් දොස් සියළු දුක් අකුලලා
නුඹ අළුත් ඇසකින් ලොව බලා
යන ගමන ඈතින් ඉඳ බලා
සිත හදා ගමි ඈතට වෙලා
ගිය දේ ගියා කිය කිය අඩ අඬා
ReplyDeleteතව ඉන්නෙපා මට දුක් දිදී
හරි දේ කරන් නුඹ සිත හදන්
තව කල් නැතේ ලොව නැවතිලා
ඇය එක්කරන් විත් නිවසට ඔබේ
පෙර මෙන් ඉඳින් තුරුලට අරන්
වෙන කා නැතත් මතකය නුඹේ
සිත පතුල බරු ලෙස බදු අරන්
හිත එක තැනක ගත කොහො ගියත්
එක් අයකු නමටම වෙන් කරන්
ලොව එකම දේ මියෙනා තුරා
සෙනෙහස තමයි සිත උතුරනා
෴ නුඹට ජය ෴
කල් බල බලා සිටියා එදා
ReplyDeleteදුක් සිත තැවී ඔඩු දුව ගියා
තව කල් බලා හිඳිනේ කිමා
පෙර මග බලා යනු මැන නොබා
ඈ යන මාවත ඈතින් බලා
මෙත් පතුරමින් ආසිරි පතා
තුන් කල් බලා නුඹ මග සොයා
අරඹනු සොඳා ජය පතනෙමා
h m mm m mm
ReplyDeletedukai . . .
eth monawa kiyannada kiyalaa hitaa ganna baha wage . . .
@ සොඳුරු සිත
ReplyDeleteදොඩා පලක් නැතියෙන් වුන ළතැවිල්ල
විඩා නොදෙමු හිත රැඳි වූ මැසිවිල්ල
වඩා දුක මටද නුඹටද විමසිල්ල
හඬා මක් කරන්නද මේ පැටලිල්ල
ගෙව් මඟ දුර ගෙවා අරුනළු දකින පැයේ
කව් රුන් නැතත් මඟ පාවඩ අතුරලියේ
සව් සිරි සපිරි නව වසරක ලකුණු තියේ
ගව් දුර ගෙවාගෙන එමි දැන්වුවොත් ප්‍රියේ
@ සිතුවිලි සිත්තමට නැගෙනා කවි පොත
ReplyDeleteකල් බලන් හිටිය කීවත් පලක් වෙද
මල් සිනා දකින්නට පින් වුයෙන් මද
විල් තෙරේ බඹරු කල් යල් බලන් හිද
පුල් උපුල් මලට පි‍ටුපා සරන්නෙද ?
@ දුකා
ReplyDeleteදුකින් දුක නසා පේවෙන සැපතකිය
හිතින් නෙතින් වැලපීමද අපුලකිය
කොහෙන් කෙලවරද, ඒ මඟ නොවැලකිය
යෙහෙන් කොහේ හිටියත් මට සතුටකිය