වසර ගනනාවක් මුලුල්ලේ මවිසින් වරින්වර ලියන ලද කවි හා ලිපි එකට එක්තැන් කරගැනීමත් නිර්මාණ සඳහා කතිකාවතක් ආරම්භ කරගැනීමත් මෙහි එක් මූලික අරමුනක්. 1980 දසකයේ මුල් කාලයේ "යොවුන් ජනතා" පත්තරයේ මෙන්ම පසුකලිනව "රාවය පඳ්මතටාකය" "දිවයින කවි පිටුව" මෙහි සමහරක් නිර්මාණ වල තිඹිරි ගෙදර වුනා.බොහෝ නිර්මාණ වල මුල්පිටපත් වගේම මුද්රිත පිටපත් පවා නිසි සංරක්ෂණයක් නොමැති කමින් විනාශ වී ඇතත්, මාසතුව දැනට පවත්නා එකතුවත්,අළුතෙන් ලියවෙන දෑත් මෙහි මෙසේ පෙළගස්වමි.
Sunday, 2 May 2010
ලියුම....
ලියුම....
පොකුරක් ඊමේල් ලැබුනත් ඇතිවෙන්න
සුවඳක් නෑ ගෙනාවේ මගෙ හිත දන්න
අකුරක් නෑර ඒ හැඩරුව බලමින්න
ලිපියක් එනතුරා. මඟ බලමින් ඉන්න
ලස්සන මුතු අකුරු එකිනෙක බඳිමින්න
විස්තර ලියා ගෙන හෙමිහිට පියමැන්න
කොච්චර කල් ගියත්, කල් බලමින් ඉන්න
ඉස්සර තැපල් මාමේ,මෙහි විත් යන්න
විද්යුත් අකුරු බැඳ පනිවිඩ කෙටි කරමින්
සිත්ගත් නුඹට කියු දේ දැනුනිද යහමින්
සිත්පිත් නැති අනේ, නුඹ කියනා දහමින්
වත් පිලිවෙත් වුනත්, සිත තාමත් ගිලනින්
සෙනෙහස රැදෙන්නේ කාලය සමඟින්ය
මඳහස ගෙනෙන්නේ හද බැඳි වදනින්ය
පියබස දකින්නේ මුතුවැල් අකුරින්ය
එමබස ලියන්නේ නුඹ, හද පතුලින්ය
විඩා නිවා පරිඝණකය නිව මින්නේ
දොඩා ළඟින් හිඳ හිස අත ගාමින්නේ
වඩා හොදින් හිත කියවන සැනසිල්ලේ
විඩා නිවෙන ලියුමක් එවපන් කෙල්ලේ.....
.
සැරුවත් නිතර පදවැල් මත විඩෙන් විඩේ
ReplyDeleteකොහි තිබුණේ ද ?? මේ රස විත එරී මඩේ
දුටුවෙමි හදිසියේ ගී පද විහඟ තුඩේ
සැඟවුණි පෙදෙහි රස විත හද කොනක ඉඩේ
අකුරින් අකුර මුතු අමුණා හැඩ කරන
ReplyDeleteවදනින් වදන සිත ගලපා දිගහරින
සැනසුම සතුට සැම පුරවා ලැබගන්න
ඇගෙ ලියමන ගැන අගෙයි ඔබගේ කවිකෙරුම
දවස ඇරඹෙන්නේ නුඹ ගේ සුවඳ දිගේ
ReplyDeleteකටහඬ ඇසෙනවා ජංගම වයර් දිගේ
ඩෙස්ක් ටොප් එකේ රුව දිලුනත් රුවට රුවේ
මගෙ හිමි ලඟින් සිටියෝතින් නේද අගේ
නුඹෙ සිත ලඟින් ඉන්නට පිං කෙරුවාට
ලොව ඉඩ දෙයිද මා සිත රිදවයි නිතර
අද දවසේ මේ ගැනම සිතලද කොහෙද
මගෙ හිස පැලෙන්නට මෙන් කකියයි නිතර
දවසින් වැඩි කොටස මම අද නිදි කිරුවා
ඔබ ගැන සිතල සිතලා හදවත හැඬුවා
ලෝකය දවා හලු කරනට මා සිතුවා
ඒ ලෝකයේ නුඹ ඇති බව අමතක වුවා
විඩා බර නුවන් තුල මා රුව දුටුමි
කොතරම් ආදරේදැයි මම නම් දනිමි
උකුලේ සතපවා නුඹෙ හිස පිරිමදිමි
බඳේ නෙරිය නුඹෙ නමටම මා තබමි
@ ශ්රි මංජුල
ReplyDeleteසඟවා පෙදෙහි රස හා සුපුරුදු ඇල්ම
පොඟවා දෙනෙත්බොඳවී ගොස් මෙනි කැල්ම
කියවා ඊමේල් ඇස් රිදෙනා කල්ම
මොනවා වුනාදෝ කෝ දන් ඒ බැල්ම
@ පුංචි සමනළී
ReplyDeleteහිරිහැරයක් වෙලා විද්යුත් ලිපි ගොන්න
එකසැරයක් බලන්නෙත් කළබල යෙන්ය
කළබලයක් නැතත් අත් අකුරින් දන්න
සමනළියක් වෙලාවත් ඇවිදින් යන්න
@ වත්
ReplyDeleteගැල් වූ සුවඳ නුඹෙ අත් අකුරක රැඳුනු
දැල් වූ දෙහද එක අරමුනකම බැඳුනු
මුල් වූ අපේ සිතිවිළි හුයකට ඇමුනූ
කල් ගත වුවත් එය මගේ නමටම එවනු
නුඹේ බසින් ගත සිත සුවපත් කෙරුණු
ඉබේ කඳුළකට දෑසෙහි ඉඩ නොදෙනු
සබේ කුමක් කීවත් කෙරුවත් දරුණු
නුඹේ ළඟ තවත් හද කට ඉඩනොදෙනු
රතු එළි දැල්වෙලා මංපෙත් වසාගෙන
පතුරන අභියෝග කඩ ඉම් කඩාගෙන
වතු සුදු මලත්, මල් සෙනෙහෙත් හොවාගෙන
මතු හෙට දිනත් නුඹ මය හිත හදාදෙන
පාවී සිසිල් සුළඟක සුවදක් ගේන
පේවී එකම සිහිනෙක අරුතක් පාන
රෑ වී මගෙ ලොවට, අරුනෝදය ගේන
දේවී නුඹය මට හිරු, තරු, හදපාන.
දන්නා කැල්ම දක්නට ඇස් දෙකේ පොරේ
ReplyDeleteපෙන්වා පෙමක සිරි හද දොර කවුලු හැරේ
නින්නාදයෙන් පෙම් ගී දෙසවනම පිරේ
දැන් දැන් දැනේ මේ පද වැල් ගෙතෙන හොරේ!!!
@ ශ්රි මංජුල
ReplyDeleteසැන්දෑ හිනාවක සෙනෙහස බැඳ ගත්ත
මුන්දෑ කොහේ දෝ මගේ සිත ඇරගත්ත
වැන්දා ඕං දන්නව නම් මෙහි ඇත්ත
දන්නෑ වගේ ඉනු ඇස් කන් වහ ගත්ත