වසර ගනනාවක් මුලුල්ලේ මවිසින් වරින්වර ලියන ලද කවි හා ලිපි එකට එක්තැන් කරගැනීමත් නිර්මාණ සඳහා කතිකාවතක් ආරම්භ කරගැනීමත් මෙහි එක් මූලික අරමුනක්. 1980 දසකයේ මුල් කාලයේ "යොවුන් ජනතා" පත්තරයේ මෙන්ම පසුකලිනව "රාවය පඳ්මතටාකය" "දිවයින කවි පිටුව" මෙහි සමහරක් නිර්මාණ වල තිඹිරි ගෙදර වුනා.බොහෝ නිර්මාණ වල මුල්පිටපත් වගේම මුද්රිත පිටපත් පවා නිසි සංරක්ෂණයක් නොමැති කමින් විනාශ වී ඇතත්, මාසතුව දැනට පවත්නා එකතුවත්,අළුතෙන් ලියවෙන දෑත් මෙහි මෙසේ පෙළගස්වමි.
Wednesday, 19 May 2010
පමා නොවී යමු අකුරට
දමා යා නොහැක අත්වැල බැඳුනු මිතූ
නිමා වක් දකිමු සුභ සිහිනයක පැතූ
අමා වක අඳුර බිඳ සිප් සතර ගෙතූ
පමා නොවී යමු අකුරට මෙයින් මතූ
අත්ත නොබිඳිමින් නාමල නෙලාගෙන
ඇත්ත දැන දැනත් රජවරු හදා දෙන
මුත්තා ගේ කාලේ සිට රැවටුනා මෙන
සත්ත කින් අපේ මඟ කවුරුදෝ ගෙන
අල්ලට සිඟා නොව ටී වී එකෙන් බලන්
මල්ලට සමෘඳිය පුරවා ගෙදර යමන්
නිල්ලට පූදිනා ගොයමට වතුර බැදන්
දෙන්නට සමත්තෝ ඇත්නම් පෙරට වරෙන්
කැළේ කොලේ පිපුනත් මල් සුවඳ මෙන
පැළේ පිලේ අපිටත් මඟ උරුම වෙන
කලේ හැම සතර අත්වැල බදින මෙන
වලේ නොවැටෙනා පාඩම කියනු මැන!
ලස්සන පින්තූරය සහ කවිය....
ReplyDeleteලස්සන අර්ථවත් කවි පෙලක්.
ReplyDeleteමැණික්(සුළඟ)
@ indi
ReplyDeleteහෙටක් පතාගෙන ඇස් පාදවා දෙන
දුකක් නැතිව අකුරට යන මඟක් ගෙන
නිමක් නොවන ඒ දඩු මං පෙතේ යන
ලොවක් දැක, ඔබෙත් කදුලක් එකතු වෙන
හරිම ලස්සන කවි පංතියක්. ඒ වගේම පිංතූරෙත් ලස්සනයි.
ReplyDeleteඅපූරුයි යාඵ...
ReplyDelete@ මැණික් (සුළඟ)
ReplyDeleteනෙත් මායිමෙන් පිටතට බැල්මක් හෙලන
ඇත්තෙක් වෙතොත්,දැකියැකි ලොව දුක් විඳින
මුත් නුඹ මෙන්ම මම ඒ නපුරින් මිඳුන
සිත් සසළවයි,නෙතඟින් කදුළක් රැඟෙන
@ isimbuwa
ReplyDeleteනොමැතිව ඉසිඹුවක් එක හැල්මේ දුවන
නොපෙනෙන හෙටක් ගැන ඉත සිතකින් පතන
සුපිපෙන මල් කැකුළු හෙට ලොව ජය ලබන
අතුරක පහස ගෙන අකුරක නෙත් ලබන
@ Outsider
ReplyDeleteපිපි මල් කැකුළු රොද බැඳ අකුරකට පෙමින්
නොපිරුන අනාගතයක සුභ සිහින ඇරන්
විපරම කවුරුදො,පෙරමඟ බිඳපු හොරෙන්
අපි හැම පිටස්තරයින් වෙමු ,ලොවට එවන්
ෂහ් මෙක නම් උපරිමයි... කවියයි පින්තූරයයි දෙකම... ජයවේවා ඔබතුමාට....
ReplyDelete@ තිස්ස
ReplyDeleteකවදත් ඉතින් කවි රස විඳිමින් යනෙන
හිතවත් තිස්ස මහතානෙනි ශුභ පතන
ගිනිගත් ලොවකි තවමත් දෙකොනම දැවෙන
මදිහත් සිතින් කදුලකි නෙත තුල බිඳුන
හරිම ලස්සනට ලියලා තියෙනවා . . අපූරුයි
ReplyDeleteකවදත් වගේ මේ කවියත් හරි ඉහලයි
ReplyDeleteපින්තූරය දුටු විටනම් හද කකියයි...
විහග තුඩින් ලියනා කවි රස උතුරයි
තව දුරටත් ලියනා මෙන් හිත ඉල්ලයි..
@ දුකා
ReplyDeleteඇල් මෙන් අකුරකට මඟ ගෙවමින් මිතුරේ
කල් යල් බලන්නෙද තව කොටසක් අතුරේ
මල් මෙන් රටෙහි උරුමය. කෙලෙසක අඳුරේ
ගිල් වන්නට නොහැක හිරු පායයි නුදුරේ
@ මම
ReplyDeleteහිතේ බර බොහෝය පාසැල නුදුරේය
ගතේ වීරියම හිතයට තෙරපේය
නැතේ හෙටක්, හෙට අපිටත් අද සේය
පොතේ දැනුම, තව පැනි කෑමක් සේය