නුඹේ පැලේ මට පොඩි ඉඩ කඩක් ඇති....
තිබූ තැනක සොර සතුරන් ගත නොහෙනු
කෝප වූ රජුන් ටත් අවනත නොවුනූ
මාව වත් මටත් තෙරුම් ගත නොහෙනු
මාගේ සිත සොරා ගත්තේ ඇයි කියනු!
දේශ දේශයෙන් විත් ගොඩ බසිමින්න
රහස රහස කන් මතුලා කොඳුරන්න
දෑස දෑස සිත්සේ නිති දැක ගන්න
වෙහෙස වෙහෙස විඳි අපේ සිත් මයි දන්න
මංමුලා නොවුන සිහිනයේ කිමිදෙමින
ලංවෙලා නුඹට පෙම් කවි පබඳමින
හැංගිලා බැඳුන සිත් මල් පුබුඳු වන
නිල්වලා ගඟට සඳ පෑවුවා මෙන
මලේ මලේ මල් වරුනේ නිමක් නැති
ඇලේ දොලේ පිපිලත් දු‍ටු කෙනක් නැති
විලේ විල්තෙරට කොක්කුන් දබර වෙති
නුඹේ පැලේ මට පොඩි ඉඩ කඩක් ඇති
සිතූ තැනක නැවතුන හදවත පෙමිනී
පැතූ පැතුම් මල් පූදයි හෙට ඉතිනී
ගෙතූ සිත්තමෙහි පැහයට හිත බෑඳුනී
පැතූ නුඹටමය, මේ මල් මිට නිතිනී.
මලේ සුවඳ සිවුසිය ගවු ගෙනේය
ReplyDeleteනුඹේ සුවඳ ඇය ගත දැවටුනේය
මොහොතින් මොහොත නුඹ හිත කැළඹුනේය
නිදිගත් හිතක් කවුරුන් ඇහැරැවේද
මටත් මලක් දෙනාවනම් පිළිගනිමි
නැතැත් සිතේ තරහක් නම් නොම රැදුනි
සිතත් නුඹේ එළි වූ හිරැ කිරණ මෙනී
ඇයත් නුඹත් අහසේ සඳු තරු ලෙසිනි
කොහේ ගියත් කරදරයක් නොම වෙන්නයි
මටත් වඩා කල් නුඹ ජීවත් වෙන්නයි
ආදරයෙන් සිත් තැවුලක් නොම වෙන්නයි
මගේ පැතුම නුඹ හා ඇය එක්වෙන්නයි
මම
෴වත්෴
@ වත්
ReplyDeleteදිනක් දෙකක් නොව මුලු සසරෙම පැමින
නෙතක් ඉම සොයයි නුඹෙ රුව නෙත් ගැටෙන
කොතෙක් කල් ගියත් අත පතමින් රැදෙන
කෙනක් කොහේ හෝ ඉන්නා බව හැගෙන
ගසුත් වැලුත් දළු ලා මල් පිපෙන මෙනී
අළුත් නමුත් සෙනෙහස හද සසල විනි
හිරුත් සඳුත් එකවර අහසෙහි රැදිනී
නුඹත් මමත් හැර වෙන කවුරුද ඉතිනී
වතින් සපිරි කෝමල මුඳු සිනහ ළඟ
හිතින් උතුරලා යද්දෙන් සෙනෙහෙ ගඟ
අතින් අත සපත කොට සෙනෙහසක වග
නෙතින් කදුළු නෙසැලේ නුඹේ සිනා ළඟ