වසර ගනනාවක් මුලුල්ලේ මවිසින් වරින්වර ලියන ලද කවි හා ලිපි එකට එක්තැන් කරගැනීමත් නිර්මාණ සඳහා කතිකාවතක් ආරම්භ කරගැනීමත් මෙහි එක් මූලික අරමුනක්. 1980 දසකයේ මුල් කාලයේ "යොවුන් ජනතා" පත්තරයේ මෙන්ම පසුකලිනව "රාවය පඳ්මතටාකය" "දිවයින කවි පිටුව" මෙහි සමහරක් නිර්මාණ වල තිඹිරි ගෙදර වුනා.බොහෝ නිර්මාණ වල මුල්පිටපත් වගේම මුද්රිත පිටපත් පවා නිසි සංරක්ෂණයක් නොමැති කමින් විනාශ වී ඇතත්, මාසතුව දැනට පවත්නා එකතුවත්,අළුතෙන් ලියවෙන දෑත් මෙහි මෙසේ පෙළගස්වමි.
Saturday, 13 November 2010
ගංවතුර
පුරා පැය ගනන් පොළොවට ඇද හැළුනු
යන එන මං නොදැන නුවරම යට කෙරුණු
කොහෙ රැඳවුනත් අවසානයේ මඟ හැඳිනූ
මහ මුහුද නම් නැත කවදාවත් සැලෙනු
ගලනා මුත් පහත් බිම් හොයමින් හඳුනා
රැදෙනා උස් බිමෙත් වෙනසක් නොම පෙනුනා
උස් මිටි කම මොහොතකට පසෙකට ඇදුනා
මහ වැස්සෙදී ලොකු පොඩි කාටත් ඇඬුනා
බැඳගෙන මහපවුරු සීමා හදා ගෙන
පර්චස් දහය පහලොවකට බෙදාගෙන
අල්ලපු වැට දිහා ඇස් කන් පියාගෙන
හිටියත් වතුර විත් එකමුතු විලාසෙන
කුළ ගොත් පාට හෝ බෙදුමක වපසරිය
වැදහොත් ඒ බලය සෙල්ලමකට සරිය
සවිමත් කරන්නට රට නංවන බලය
කවුරුත් ගංවතුර මෙන් එක්විය යුතුය
යුග යුග ගනන් පීඩා විඳිමින ගෙවුන
ඒ කල දසාවට දොර අගුලක් තබන
නැති දේ ගැනම දොඩමින් කල් යල් හරින
මිතුරනි පෙරට යමු ගංවතුරක් ලෙසින.
ඉරි ඇඳලා පාටින් කුලල් කන පිල් බෙදිලා
ReplyDeleteදැක කම්පා වී මිහිකත මව කඳුලු සලා
වරක් දෙවරක් ද කීවේ එක්වෙව් කියලා
හිතැති නම් රටදැය ගැන අත්වැල් බැඳලා
ගලා වැටෙව් එක අරමුණකින් රැල් නඟලා
@ ගල්මල්-Coral
ReplyDeleteපිටු දකිමින් විකල් අරමුණු යල් පැන්න
පටු ආකල්ප වල නොමදී කිමිදෙන්න
එක පොදියකට එක්සේසත් වීමෙන්න
වටුවැද්දාගේ දැළ ඇදගෙන ගිය වැන්න