සෙනෙහසේ විහඟ ගී
සාර සියක් ගව් දුර මඟ ගෙවාගෙන
පාර සොයා ආවෙමි නුඹ සොයාගෙන
නෑර නුඹේ අත,තුරුලෙහි හොවාගෙන
පාරමී පුරමු සිත් පුබුදුවාලන
අව්වේ තිබුනු රැස් මාලා අඩු වීය
ගව්වේ දුරත් ඇස් මායිම නුදුරේය
ගෙව්වේ පව්, මැකී පින් පල දුන් සේය
හෙව්වේ නුඹයි, නුඹ මෙතුවක් කොහි වීද?
හීන බල බලා තනි යහනෙ සැතපුන
පේන බල බලා කල් ගියෙද කොපමන
මාන බල බලා උක් දුන්න ඇරගෙන
පේන මානයෙක මල්සරා හිඳගෙන
පාවී සෑම සිහිනෙම නුඹ ඉන්නේද?
පේවී නිතින් සියොලඟ දැවටෙන්නේද?
මාවී පූදිනා සේ හිනැහෙන්නේද?
දේවී නුඹයි ,ඔය දෑතම දෙන්නේද?
ගොතා ගෙන මාලේ වතුසුද්ද මල් වලින්
පතා නුඹේ හස‍රැල් රෝස තොල් වලින්
ඉතා මත් සොඳුරු වත සිත පුරා ඇදන්
කතා කරණ තුරු ,ඉමි නුඹ ළඟම ඉදන්
කල්ප ගණන් මේ ලොව පවතින්න ඈති
ReplyDeleteඅතර මඟදි අප නෙත් හමුවන්න ඈති
පෙර කළ පිං මදිව වෙන්වී යන්න ඈති
මා සෙවු කිඳුරු කුමරා නුඹ වෙන්න ඈති
වෙනසක් කොහිද මල පිපුනට පමා වෙලා
සෙනෙහස ඈතිද හදවත් වල තරුණ වෙලා
ගවු සිය දුරක් ආවත් නුඹ පමා වෙලා
කිඳුරී සිටී නුඹ එන තෙක් මඟට වෙලා
වියලි කතර කවදා නම් දළු ලයිද
ReplyDeleteහමන සුළඟ කවදා නම් නවතීද
මෙලොව ඇති දනා අපි තේරුම් ගයිද
ඔබත් මමත් කෙදිනක හෝ හමුවෙයි ද
නෑර නුඹේ අත මෙදියත දුක ගාව
ReplyDeleteසාර කල්ප කල් මේ ලෙසටම ආව
පාරමිතා පුරමින් දෙතැනක වූව
පාර නොවැරදිනි , මගෙ හිත නුඹ ගාව.
සිත් පෙලා දුකම සැපමෙන් විදිමින්න
නෙත් සලා හෙලූ කදුලුත් සඟවන්න
රත්වෙලා කොපුල් ආසයි සිපගන්න
වත්සලා ඉතිං, දැන්වත් හිනැහෙන්න
ඉහින් කනින් දැරු දුක් කඳ බිම තියන
ReplyDeleteපහන් පැලට සිව් මහ දෙවියන් වඩින
හීන් හිනා හඬ මට ඈතින් ඇසෙන
පහන් තරුව නුඹදෝ මට මඟ කියන
සාර කල්ප කල් අපි හමු වෙන්න ඇති
ReplyDeleteඅත් වැල කඩා ඔබ මේ ලෙස යන්න ඇති
සියපත් දෙකක් මේ ලෙස දුක් ගන්න ඇති
වතු සුදු සැමදා මේ ලෙස හිනැහෙන්න ඇති