දෙන්නා දෙපොලේ සිට කියු කවි

දෙන්නා දෙපොලේ සිට කියු කවි

ලං වෙලා නුඹට, සසරේ ඇවිදින්න
පිං කලා මදිව අත්වැල බි‍ඳෙමින්න
රං රුවේ ,එකම සිහිනය දැක ගන්න
මං මෙහේ,... නුඹත් එතනමදෝ ඉන්න 

වංගියේ නුඹට , මගෙ හදවත දුන්න
මංගියේ මසිත නුඹ ළඟ තබමින්න
සංදියේ ඉදන් කාලෙක සිට දන්න
නංගියේ කියූ කෙනෙකුත් මෙහි ඉන්න 

රං ගිරේ ඉදන් මම මකනා පාළු
ගිං ග‍ඟෙන් එහාටත් ඇසිනිද යාළු
දැං ඉතින් නුඹත් ගංතෙරටම ඒලු
මං තොටක් නැතිව උඩුගං පාවේලු 

කං කරච්චලේ නෑයින් සෝලි තියන්
මං පලච්ච වෙයි සිතමින් කියන කියුන්
මං හැදිච්ච විදිහත් ගැන වපර ඇසින්
දැං පැහිච්ච කම් යැයි, හැම සතුරු වෙසින්

වං දනාවක්ය  සසරම ඇවිද යන
මං බලා වුන්නේ නුඹෙ අත ලැබෙන දින
ගං තුලානටම සේසත් බඳින මෙන
වං හුනා රාහු හඳ හංගවා ගෙන 

දැං ඉතින් කදුළ, දුක සිත තුල සඟවා
මං හිතින් හිතපු දේටම කැපවෙනවා
රං හුයෙන් මෙදා නොබැ‍ඳෙන  හිත හඬවා
මං හිතින්  සදා හිත ළඟ වැළපෙනවා

මං වගේම නුඹ අසරණ වූ කලට
රං රසේ උනත් අපුලයි හුරු කටට
මං  වගේ නුඹත්, නුඹේ තනිවුන හිතට
සං තොසක් වෙතොත් මම කැප වෙමි එයට