සඳක් මෙන් නිබඳ සොමි ගුණ ගති ආර
මලක් සදිසි නුඹ වත සුවදයි තාම
මදක් හෝ නිනව්වකි සැනසෙන හීන
මෙතෙක් කල් කොහිද එදවස මිණිපාන
ඇස් රතුවෙලා නිදි නැතිවද නොනිදාද?
ගස් යට හෙවනේ ඇයි කවුරුත් එනවාද?
පස්යම මෙලෙස තනි මඟ තනි නැතිවාද?
තිස්සෙම මහ මඟදි නුඹ හමුවෙනවාද?
නෙත්සර හිනාවක හෝ කෝල බැල්මක
විස්තර බොහෝ විය නුඹ දු‍ටු දිනේ සිට
ඉස්සර වගේ නොවේ ඒ පිරි සිනා කට
විස්සෝපයෙන් ඇයි? හඳුනන නිසාවද?
ලකල පතල ගම් පියසට වුන් දේවී
කිකල නුඹ මෙහෙට කුමකටදෝ ආවේ
දුබල නැකතකද? නුහුරට පය තීවේ
කොමළ බැල්ම ඇයිදෝ නුඹ සැඟවූවේ.
පුරඟනක් ගැන නේද මේ කියන්නෙ.
ReplyDeleteසොයුර ඔබට ප්‍රීති වෙසක්......
ReplyDeleteoyaa maaraine...
ReplyDeletekohenda wachana hoyaa gatte
මා පණ වගේ සිටි මා ප්‍රිය මගෙ සැමියා
ReplyDeleteවෙන අඟනක් සමඟ රහසේ සුව වින්ඳා
මා ළදරුවන් සමඟින් මහගෙට පිය මැන්නා
ඒ දරුවන් රකිනු රිසින් මෙහි ආවා.......
මගෙ සහතික ගොන්න මෙහි නැත වටින්නේ
ඈඟ මස පමණි නුවරුන්හට පෙනෙන්නේ
දරුවන් තමයි නිතරම සිහි කරන්නේ
වුන්ගේ බඩත් මුන්ගෙ මසත් පුරවන්නේ
නුඹ මහතෙකි එහිදී මට මුණ ගැසුනු
අතීතයේදි මා නෙතු දැක පුරුදු
දීමට නොහැකි විය මා මුව කිලිටි වුනු
එනිසයි හැසරැල්ල මාගෙන් මඟ හැරුණු
අහිකත් නොසිතන්න මහතුනි වෙන්න කමා
හසරැල් ඈත ගොස් ඈත මෙහි මාව දමා
දරුවන් දෙදෙන නැති නම් මා මෙලොව දමා
ගොස් බොහො කල්ය මිනිසත් ලොව වරද කිමා
@ isimbuwa
ReplyDelete@ indi
@ මාතලන්
@ වත්
ඉසිඹුව,ඉන්දි , වත් හා මාතලන් ඇවිත්
නොසිතුව වෙලාවක සටහන තබා ගියත්
හිතැතිව ලියන දැ සවියකී හිතට මහත්
පතනුව සුභාසිරි සමඟින් වෙසඟ සුවත්