වසර ගනනාවක් මුලුල්ලේ මවිසින් වරින්වර ලියන ලද කවි හා ලිපි එකට එක්තැන් කරගැනීමත් නිර්මාණ සඳහා කතිකාවතක් ආරම්භ කරගැනීමත් මෙහි එක් මූලික අරමුනක්. 1980 දසකයේ මුල් කාලයේ "යොවුන් ජනතා" පත්තරයේ මෙන්ම පසුකලිනව "රාවය පඳ්මතටාකය" "දිවයින කවි පිටුව" මෙහි සමහරක් නිර්මාණ වල තිඹිරි ගෙදර වුනා.බොහෝ නිර්මාණ වල මුල්පිටපත් වගේම මුද්රිත පිටපත් පවා නිසි සංරක්ෂණයක් නොමැති කමින් විනාශ වී ඇතත්, මාසතුව දැනට පවත්නා එකතුවත්,අළුතෙන් ලියවෙන දෑත් මෙහි මෙසේ පෙළගස්වමි.
Friday, 13 August 2010
මතක සුවඳ
හාන්කවිසියක් නුඹ ගැන නොදැනීම
වහන් විය මතක නුඹටද මට මෙන්ම
කාන්සියට කියු ගී සීපද සේම
හීන් හිනාහඬ මට ඇහෙනවා තාම
වාන් ඇළ දෙගොඩ තැළුවා සේ උතුරා
පහන් සිත් පිපුණි සෝ ළතැවුල් නොපුරා
රුවින් නුඹෙ, මහද පිරි තිබුනත් සපුරා
එවන් දිනක් එද! යළි දිවි තිබෙන තුරා
පුන්සඳ නැගී නුඹේ වත සිහියට නංවා
බැන්නැග්ගම උඩින් ඉද හිට හිනැහෙනවා
පින් මදි අතීතයේ සිතුවිළි තනි කරවා
පුන්සඳ ලෙසම නුඹ සැඟවිනි මා හඬවා
මනකල් රුව වගේ සිත රුව නැති වීද
හැමකල් ලඟ ඉන්න නොහැකියි හිතුනාද
මුතුලැල් කඳුළු කැට සීතල වැඩි නේද
නොකැලැල් සෙනෙහස අරුමය සිහිවේද?...
මතකය......
ReplyDeleteලැබීම නොලැබීමම වී ලැබුන විට
ReplyDeleteකොතෙක් හැඩූවත් පල නැහැ කිසිම විට
මතකය අමතක කරන්නට බැරි සෑම විට
මතකයෙ ගිලී දුක් වන්නේ ඇයිද නුඹ
ලසනම ලස්සනයි කියන්න් අවචන නෑ....
ReplyDeleteජය ඔබට..
@ Shadow/හේමලයා
ReplyDeleteකවදාවත්ම සැමරුම් තුල තනිතනිව
නොහඬන හදවතක් වේ නම් කිව මැනව
යාවුන සොඳුරු මතකය කලකදි පැතුව
ගෑවුන සුවඳ ඇත තවමත් හිත සතුව
@ වත්
ReplyDeleteකාලයෙ වැලිතලා මත වැළලුනු මියුරු
ප්රේමයේ මතකයන් නොම වේ රුදුරු
ගීතයේ බැඳුනු මුල් තනුවෙහි මහරු
තාලයේ තවම මම සිහිනෙක නුහුරු
@ ඉලංදාරියා
ReplyDeleteබැඳුනයි ප්රේමයෙන් දෙසිතක මිහිරේ මවා
පිඳුනයි සෙනෙහසක අරුමය උදය හවා
නොදැනෙයි, තවම ඈගිය වග මාව දවා
සුවඳයි ඒ දෙසින් හමනා සුළඟ පවා
සිත රුව ගුණ සුවඳ ඔබ නුදුටුව හින්දා
ReplyDeleteහැමකල් ඉන්න බැරි බව මට සිතුනි සදා
මුතුලැල් කඳුළු කැට දෝතින් ගෙන පිසදා
සමුදෙමි ඉතින් බුදු සරණයි ඔබට සදා
මැණික්(සුළඟ)
@ මැණික්(සුළඟ)
ReplyDeleteතතුදත් අපිට නවතා ගත නොහෙනු හබේ
පිළිවෙත් ඉවත ලන්නට සිදුවිනිය ඉබේ
කවදත් සෙනෙහෙ ගඟ නුඹ වෙනුවෙන්ම තිබේ
තවමත් සුළඟ ගෙන එන්නේ සුවඳ නුඹේ