ගලා ගෙන එන රශ්මි දහරා
පුරා මගේ ලොව එළි කරයි
විරාමය කෝ අපව හමුවෙන
හිරුය හිමි නුඹ ,සඳු මමයි
පෙරා ගත් සෙනෙහසින් ඒ රැස්
නුඹේ අභියස සිසිළ දෙයි
වළාවක හැංගිලා ඈතින්
දුර ඉදන් ඒ මම තමයි
කලා සොළොසම පැහැය වෙනතුරු
බලා ගෙන හිඳ සැනසුනයි
මුලාවකි ඒ සොඳුරු බව මට
අමාවවක දී සැඟවුනයි...
හඳ වලාකුලකින් වැහෙන්නේ ඇස්වලට විවේකයක් දෙන්නලු.......:)
ReplyDeleteහිරු උදේ එබෙන්නේ සදු කුමරි දක්නටයි
ReplyDeleteසදු කුමරි සැගවෙන්නෙ හිරුගෙ සැර වැඩි නිසයි
සියුම් හදවත් සෙව්වෙ හැගීම්බර සිත් මලයි
සදුගෙ පෙම පුරවන්න රෑ දිලෙන්නේ තරුයි..
ඉහල සිට කියවලා බැලුවත් ලියන්නට අදහස් නැතෙයි
ReplyDeleteඋදේ සිට මෙහි වචන සෙව්වෙමි අගය නිම් නැතෙයි
කිසිත් නොලියා පලා යන්නට අදත් මට බෑ සිතෙයි
අවුල්මනසට ඔබේ කවි පෙල ගෙනෙන සහනය අපමණයි
සැඟව යන්නට නොහැක නුඹගෙන්
ReplyDeleteමිය දුනොත් මිස මා ලොවෙන්
එකම අහසක පෑයුවත් අප
හමුවීම බොහො දුර වගෙයි
ගලා ගෙන එන රශ්මි දහරා
ReplyDeleteපුරා මගේ ලොව එළි කරයි
වළාකුළු යට සැඟව හිඳිමින්
සිනාසෙන්නේ ඔබ තමයි
මැණික්(සුළඟ)
අමාවකවී සැගවුනත් ඒ
ReplyDeleteයලිත් පුරහද වී වඩියි...
නමුදු පෙම් නොකරන් කිසිම විට
අමාවක යළි එන හැඩයි...
@ Shadow/හේමලයා
ReplyDelete@ අභීත උදය බණ්ඩාර එදිරිසිංහ
@ priyantha.ඒබී
@ වත්
@ මැණික්(සුළඟ)
@ පබලු
ඇවිදින් යන්න සුපුරුදු ලෙස දොර ඇරලා
විගහින් එන්න හිතමින් එලියට බැහැලා
පිටමන් උනත් ආපහු එන දින ගෙවිලා
සතියෙන් භාගයක් පිට ඉන්නට යෙදිලා,
ආගිය ඔබේ දුක සැප විමසනු බැරිව
හේගිය ලෙසින් ගෙවුනත් දින දින දුරුව
පෑ පිය සබඳ, නිරතුරු රැදෙමින් ගුරුව
කාලය යළිත් ඉඩදුනි දැකුමට යුහුව
හේමලයා, උදය, ඒබී, වත් සමඟින්
මැණිකේ , පබලු ඇවිදින් කවි රස විඳිමින්
ලියු දේවල් නිතින් මට සතුටකි යහමින්
ඇවිදින් යන්න මේ දෙස අයෙමත් විඟහින්