හාන්කවිසියක් නුඹ ගැන නොදැනීම
වහන් විය මතක නුඹටද මට මෙන්ම
කාන්සියට කියු ගී සීපද සේම
හීන් හිනාහඬ මට ඇහෙනවා තාම
වාන් ඇළ දෙගොඩ තැළුවා සේ උතුරා
පහන් සිත් පිපුණි සෝ ළතැවුල් නොපුරා
රුවින් නුඹෙ, මහද පිරි තිබුනත් සපුරා
එවන් දිනක් එද! යළි දිවි තිබෙන තුරා
පුන්සඳ නැගී නුඹේ වත සිහියට නංවා
බැන්නැග්ගම උඩින් ඉද හිට හිනැහෙනවා
පින් මදි අතීතයේ සිතුවිළි තනි කරවා
පුන්සඳ ලෙසම නුඹ සැඟවිනි මා හඬවා
මනකල් රුව වගේ සිත රුව නැති වීද
හැමකල් ලඟ ඉන්න නොහැකියි හිතුනාද
මුතුලැල් කඳුළු කැට සීතල වැඩි නේද
නොකැලැල් සෙනෙහස අරුමය සිහිවේද?...
8 comments:
මතකය......
ලැබීම නොලැබීමම වී ලැබුන විට
කොතෙක් හැඩූවත් පල නැහැ කිසිම විට
මතකය අමතක කරන්නට බැරි සෑම විට
මතකයෙ ගිලී දුක් වන්නේ ඇයිද නුඹ
ලසනම ලස්සනයි කියන්න් අවචන නෑ....
ජය ඔබට..
@ Shadow/හේමලයා
කවදාවත්ම සැමරුම් තුල තනිතනිව
නොහඬන හදවතක් වේ නම් කිව මැනව
යාවුන සොඳුරු මතකය කලකදි පැතුව
ගෑවුන සුවඳ ඇත තවමත් හිත සතුව
@ වත්
කාලයෙ වැලිතලා මත වැළලුනු මියුරු
ප්‍රේමයේ මතකයන් නොම වේ රුදුරු
ගීතයේ බැඳුනු මුල් තනුවෙහි මහරු
තාලයේ තවම මම සිහිනෙක නුහුරු
@ ඉලංදාරියා
බැඳුනයි ප්‍රේමයෙන් දෙසිතක මිහිරේ මවා
පිඳුනයි සෙනෙහසක අරුමය උදය හවා
නොදැනෙයි, තවම ඈගිය වග මාව දවා
සුවඳයි ඒ දෙසින් හමනා සුළඟ පවා
සිත රුව ගුණ සුවඳ ඔබ නුදු‍ටුව හින්දා
හැමකල් ඉන්න බැරි බව මට සිතුනි සදා
මුතුලැල් කඳුළු කැට දෝතින් ගෙන පිසදා
සමුදෙමි ඉතින් බුදු සරණයි ඔබට සදා
මැණික්(සුළඟ)
@ මැණික්(සුළඟ)
තතුදත් අපිට නවතා ගත නොහෙනු හබේ
පිළිවෙත් ඉවත ලන්නට සිදුවිනිය ඉබේ
කවදත් සෙනෙහෙ ගඟ නුඹ වෙනුවෙන්ම තිබේ
තවමත් සුළඟ ගෙන එන්නේ සුවඳ නුඹේ
Post a Comment