ප්‍රේමය නම් ඉතින්....
සිත් මල් පිබිඳ වූ යව්වනයේ සිහින
ඇත්තක් නොවේමය, මුත් තු‍ටු නොව දොඩන
සත් කුළු පව් සසළ වන තරමට විඳින
සිත් වේදනාවකි සමහර විට ගමන
රකිමින් කුළ සිරිත් බැඳි බැමි වල හිරවී
සුසුමින් කඳුලකින් කල් ගෙවමින් බරවී
රුපුසෙන් ලෙස නැතත්, එක වහලක කො‍ටුවී
සුපසන් ප්‍රේමයම ඉකිබිඳිනුය තනිවී
සිපගෙන වැලඳ එක පතටම බෙදාගෙන
කොපමන දුක වුනත් මුලදී එකාමෙන
අපමන කම්කටොලු සැපයැයි සිතාගෙන
සැනසුන හදට අද සැපතත් එපාවෙන
සුහදේ නිරතුරුව සැතපුන සුව සෑදූ
සුවදේ කල්පයක් වුව සිනහව මෝදූ
නො‍රැදේ අද නැතිය කිසි ලකයක් පැහැදූ
ගියදේ ගියාවේ වෙද සිතකට සෝඳූ
ඇල්මෙන් විමසමින් ආගිය ගමන් මඟ
බැල්මෙන් පවා බොහෝ දැ විය නුවන් යුඟ
හැල්මෙන් ගැලූ ගඟ වියළී අතර මඟ
කැල්මන් පවා කල්යෑමෙන් නොවිනි වග
බැඳී ඒ සෙනෙහසින් මුසපත්වී රැදෙන
විඳිමින් අසිරි තවමත් පැරණිය නොවන
හිදිමින් එක වෙහෙර කිල්ලෝටයේ රැදුන
නොදමන් හුනු ඉවත කොයි හිතකත් බැඳුන
රාගය නම් කෙලෙස් සිතුවිළි මතම රැදී
ප්‍රේමය අරුත් දක්වනු කෙලෙසකද සැදී
යාමය රුදුරු වෙයි සිතුවිළි මවති හදී
ප්‍රේමය නම් ඉතින් ප්‍රේමය මයි සුසැඳි
