ගිහින් බොහෝ දුර බැඳ මහ දිග පවුරු
ඇහින් නොදු‍ටුවත් කල් ඒ හා සපිරු
සිතින් ලංවෙලා එක සිහිනෙම වැපුරු
ඉතින් තාම නුඹ ඒ සිහිනෙද සොඳුරු
ඈත් කර විහඟ ගී පද පෙල මියුරු
කාත් කවුරුවත් නැති කතරක ඇහිරු
මාත් නැති වුනා මගේ තනියට වැපිරු
ඒත් ඉතිං නුඹ සඳ තරු මෙනි සොඳුරු
අව්වේ තිබුන රැස් මාලාවට නපුරු
හෙව්වේ සිහිළසකි නුඟ සෙවනක පැතිරු
ගව්වේ දුර යොදුන් දුර වී ඉඩ ඇහිරූ
කිව්වේ නුඹම මිස මං සළකුණු කවුරු
දැකත් සිත් පුරාවට පීදුන අයුරු
සිතත් සත්තකින් ඒ පැතුමම සපිරු
පිපෙත් බොහෝ විල් මල් රුව ගුණ පැතිරු
නුඹත් එවන් මලකිය රුව ගුණ ඉතිරු
පෙරයම් කල් ගෙවී මැදිවිය බිඳ පවුරු
දුරනම් නොදු‍ටුවෙමි නුඹ දකිනා අයුරු
වැරයම් නොකොළ මුත් උඩු ගං ඉම සපිරු
ඉරණම්කාරි නම් නුඹ මිස වෙන කවුරු....
කවි සොයා බලමු
කවි කිය කියා ඉදිමු
කවි රසය විඳිමු
තවත් අය හා බෙදා ගනිමු
