Thursday 26 May 2011

මගින් මඟ බලමි,කෝ ඒ කියු අරුම



ගෙයින් පිටව නුඹ ගොස් අවුරුදු ගෙවුණ
එයින් බොහෝ කලකට පසුවත් නො එන
කොහින් කොහොම පසිඳනු දැයි නොම හැදිණ
සිහින් කඳුළු බිඳු දෙකොපුල් තව තෙමන


සිතින් බැඳුණු පෙම විස්මත වූ ලෙසම
ගතින් බොහෝ දුර වුව හිතහිත ළඟම
උපන් සිහිනයේ නෙතු පියවෙන තුරුම
මගින් මඟ බලමි,කෝ  කියු අරුම


පියා සලා දැක මල්වතු උයන් දොරින්
නියාමය නොවූවත් නොපනතෙහි ලොබින්
ගියාවද නුඹමනැතිනම් ‍රැගෙන ගොහින්
කියාදෙන්න මට කවුරුත් නැතිය ඉතින්


තවමත් නුඹෙ සුවඳ මුළු ගේ පුරාවට
දැනුනත්අහලකින් ඇස් මායිමෙන් පිට
නුඹවත් සෙනෙහසත් ලත් මා අගේ කොට
සැනසෙත්,නුඹත්  බව නම් දැනේ මට.


කල්බලා හිඳන් මල්සර විදි  දුන්නේ
සුන්වෙලා පැතුම් බොල්සුළඟක් වැන්නේ
වෙන්වෙලා ඉන්න නම් නැහ හිත දෙන්නේ
දන්වලා එවනුමෙහි කවදද එන්නේ..... 
කවි සොයා බලමු 
කවි කිය කියා ඉදිමු
කවි රසය විඳිමු
තවත් අය හා බෙදා ගනිමු 

Tuesday 17 May 2011


නොකියු වෙසක් කවි



බුදු, පසේ බුදුන්ටත් දෙවමින් නිගරු
හුදු අපේඅපේ කම්වල මං අහිරු
පුදුමෙකී ගෙවුණ ල, හිමියනි මහරු
ඉඳු වෙසක් දොහේ බොහෝ වැඩ නම් බහුරූ
 


සිල් ගනී කෙනෙක් , තවකෙක් සිල් රකින
මල් පහන් පුදා, හිත් මලකඩ කඩන
අල්ලමින් එකම නවගුණ වැල සොඳින
කල් බලයි ඉදන් අල්ලාගෙන කෙමණ


හිත් පුරා ක්‍රෝධඊර්ෂ්‍යා වන් පිරුණ
මත් වෙමින් බොහෝ නොපණත් කම් කරණ
අත් බවෙන් මිදෙන මඟ නැණ නෙත අඳින
සිත්තරා ඔබයි බුදු හිමියනිහැදිණ


ශාස්තරේ දැන නොදැනුණ සේ ඉදිති
ඈත්කරේ දහමයි, පන්සල් වැහෙති
පාත්තරේ දන් නොව ,මුදලින් පිරෙති
මෝස්තරේ කට කවුරුත් පින් කරති


ගෙවී සිය දහස් වසරින් කල් පිරුව
නොවී සැනසුමක් වල්මත් වී දුරුව
සෙවීමට මඟක් මෙතුවක් කල් බැරුව
අනේ හිමියනේ අපි පෙරළන් ඔරුව





කවි සොයා බලමු
කවි කිය කියා ඉදිමු
කවියෙ රස විඳිමු
තවත් අය හා බෙදා ගනිමු 

Monday 2 May 2011

හිරුත් ගියාමයි, ආවේ නැත ආයේ




තරුත් නිවා ගෙන සඳ ගිනි ගත් යායේ
කොනිත්තන්න වත් මතකය මට නූයේ
විපත්තිනම් එක පිට එකමයි වූයේ
හිරුත් ගියාමයි, ආවේ නැත ආයේ


ඇවිත් යන්න එනවා කියලා ගියද
අමුත්තක් දැනුණි, අයෙ එනවා නොවෙද?
නිමිත්තම නුඹයි, මට නම් වෙන කවුද
කවිත් එපා වෙන්නට අරුමය කිමද


ගෙනත් සිතුමිණ ම දොර ළඟ තැබුවාට
මිදිත් තිත්ත බව නොකියා කීවාට
කලුත්ගොස් කේජු රස නැති වූවාට
හෙනත් ගැසුවේද පැණි වරකා ගහට


කිරෙත් දියෙත් රස හඳුනාගනු බැරිව
ගියත් බොහෝ දුර කිරි කළ බිම හැළුව
තවත් පමා නැහ, කොක්කුන්ගෙන් දුරුව
ඇවිත් ගියා නම්.... ! දැන් ඇති කල් බැලුව.


කවි සොයා බලමු,
කවි කිය කියා ඉදිමු
කවියෙ රස විඳිමු,
තවත් අය හා බෙදා ගනිමු 

Sunday 1 May 2011

සඳ ගිනි ගත් සද





කොනිත්තමින් මතකය රිදවුම් දේය
තරුත් නිවි වළා පට දොරගුළු ළාය
නිමිත්තක් වෙලා නුඹ වෙනතක යාය
සඳත් නිදිවරා ගිනි ගත්තා සේය


පුවත් දැන දැනත් ගඟටම ඉනි ලෑය
තවත් හැඩවෙමින් සයුරට හිත පෑය
ගියත් සුළඟ හා බොල් වී සමුදාය
අමුත්තක් ඇයිද කෝ? සඳ ‍රැස් යාය


දියත් පතල මුත් නුඹේ සොමි ගුණ සෑය
නිරුත්තර වුණේ සඳ අබියස මාය
බලත් ය මා දෙස, හැඟවෙන්නා සේය
නමුත් දනිමි මම, මා දෙස නොබලාය


සිරිත් සව් සපිරි වට මඟුලක් සේය
යළිත් හෙට දිනේකදි සඳ නැඟ ඒය
තරුත් හිනැහෙමින් සඳ හා නැලවේය
එදත් මට මෙසේ සඳ ගිනිගත් සේය...