නික්ම යෑම
හඳේ විකසිත වු පැතුම් මල
සුවඳ දේ තාමත්
රොදේ බැඳ ආ බොහෝ දුර
පාරවයි සිහිවී සිත්
සඳේ තනියට පුංචි තරුවක්
වෙමි කියා කී වත්
ලදේ නුඹ ලඟ රැදෙනු නොහැකිය
මෙලෙස හැමදාමත්......
ඔහේ අරමුණු නොදැන, නොමැතිව,
මඟ ගෙවා ආවත්
ඉහේ පිපි මල නුඹය එදවස
සදා දී මා නෙත්
කොහේ සැඟවී ගියත් සුපසන්
සෙනෙහෙ වී සුනරුත්
ඇසේ සුමියුරු තෙපුල්, ගී, කවි
එදා මෙන් තාමත්....
දොඩා කළ කී දෑ සියල්ලට
තබා අවසන් තිත්
විඩා බර නෙතු පුරා කඳුලින්
සමු දෙන්න සිතුවත්
වඩා දුක නෙතු වලට විතරද
සෝ දුකිනි හදවත්
හඬා පියමං කරමු දෙපසට
පාරවා මුඳු සිත්..
සි. එස් බණ්ඩාරනායක
