රජතුමා බොහොම ඉහලින් දක්කනවා
මංඩලේ කචල් තිබුනත් මක්වෙනවා
සිරිකොතේ ඉන්න කාළය දික් වෙනවා
මං හිතේ ලෙසට තොප්පිය පළදිනවා
සීනුව රටවටේ ඇරගෙන කැරකිල්ල
මාරුව පෙනි පෙනී හිතයට ළතැවිල්ල
වීරිය පාරමී වැඩුවට රැවටිල්ල
කාරිය කෙරුණු පසු කාගෙත් ගෙරවිල්ල
පැන පැන ඇවිත් පාරම්බාමින් වස්සා
අණ වින කලෙන් රජුටත් පෙන්නා පස්සා
කළ ගුණ නොදත් උන්දැල දඟ ගෙට බස්සා
යන යන අතට ගහපිය දැන් උලුවස්සා
හැත්තෑ හතේ බලයට ඇවිදින් බිරුවා
විජ්ජා පෙන්නමින් කළගෙඩි එළි බැලුවා
නිස්කාරණෙ බලය එකතැනකට බෙදුවා
මුත්තා පල්ලා කීවත් අයේ ගනු බැරිවා
යුක්තිය හා සමය නිරතුරු රැක ගත්තෝ
සොත්තී උපාලිට සැලියුට් ගැසු ඇත්තෝ
ශක්තිය දී රජුට සතුරන් ගෙට ගත්තෝ
භක්තිය පාමු කේ.පී ටත් වී ගැත්තෝ
හානා හීය බැරි බව අඬහැරෙන් දැනේ
නානා එන්නේ ඇයි කියලා ඉවෙන් පෙනේ
නේනා එවුන් ගැන ගයමින් මොටද ගුණේ
වීනා ගහමු අපි එකසිය පනස් තුනේ
