මුඳු සඳට සුදු
හාදු දී පුද
දුන්නු
නිකළැල් ආදරේ
පිටුපපා විද
මේ ලෙසින් අද..
සිහිනෙකින්වත්
නොහැඟුනී
ගෙට ඇවිත්
ඝණඳුරට එළියක්
වී රැඳෙයි
සිතුවත් නොවේ
මේලෙසින් හිත
ලොබ බඳින්නේ
ඇයි?
කියා නම් නොදැනුනී
නොදැක,
රුව ගුණ,
ගෙවුන දින, දින
හිත තබා..
හිත් මායිමේ
අකුණු සැර වැද
බිඳුණු වරපට
රුදුරු සුළඟට
යාවුනී
ඒත් මම
තවමත් මෙහේ.........
..........
නුඹම දුටු
ඒ සිහිනයේ
මුඳු සඳට
දුන් හාදුවේ
සුළං පොදකට හාදවී......
