වසර ගනනාවක් මුලුල්ලේ මවිසින් වරින්වර ලියන ලද කවි හා ලිපි එකට එක්තැන් කරගැනීමත් නිර්මාණ සඳහා කතිකාවතක් ආරම්භ කරගැනීමත් මෙහි එක් මූලික අරමුනක්. 1980 දසකයේ මුල් කාලයේ "යොවුන් ජනතා" පත්තරයේ මෙන්ම පසුකලිනව "රාවය පඳ්මතටාකය" "දිවයින කවි පිටුව" මෙහි සමහරක් නිර්මාණ වල තිඹිරි ගෙදර වුනා.බොහෝ නිර්මාණ වල මුල්පිටපත් වගේම මුද්රිත පිටපත් පවා නිසි සංරක්ෂණයක් නොමැති කමින් විනාශ වී ඇතත්, මාසතුව දැනට පවත්නා එකතුවත්,අළුතෙන් ලියවෙන දෑත් මෙහි මෙසේ පෙළගස්වමි.
Wednesday, 19 May 2010
පමා නොවී යමු අකුරට
දමා යා නොහැක අත්වැල බැඳුනු මිතූ
නිමා වක් දකිමු සුභ සිහිනයක පැතූ
අමා වක අඳුර බිඳ සිප් සතර ගෙතූ
පමා නොවී යමු අකුරට මෙයින් මතූ
අත්ත නොබිඳිමින් නාමල නෙලාගෙන
ඇත්ත දැන දැනත් රජවරු හදා දෙන
මුත්තා ගේ කාලේ සිට රැවටුනා මෙන
සත්ත කින් අපේ මඟ කවුරුදෝ ගෙන
අල්ලට සිඟා නොව ටී වී එකෙන් බලන්
මල්ලට සමෘඳිය පුරවා ගෙදර යමන්
නිල්ලට පූදිනා ගොයමට වතුර බැදන්
දෙන්නට සමත්තෝ ඇත්නම් පෙරට වරෙන්
කැළේ කොලේ පිපුනත් මල් සුවඳ මෙන
පැළේ පිලේ අපිටත් මඟ උරුම වෙන
කලේ හැම සතර අත්වැල බදින මෙන
වලේ නොවැටෙනා පාඩම කියනු මැන!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
14 comments:
ලස්සන පින්තූරය සහ කවිය....
ලස්සන අර්ථවත් කවි පෙලක්.
මැණික්(සුළඟ)
@ indi
හෙටක් පතාගෙන ඇස් පාදවා දෙන
දුකක් නැතිව අකුරට යන මඟක් ගෙන
නිමක් නොවන ඒ දඩු මං පෙතේ යන
ලොවක් දැක, ඔබෙත් කදුලක් එකතු වෙන
හරිම ලස්සන කවි පංතියක්. ඒ වගේම පිංතූරෙත් ලස්සනයි.
අපූරුයි යාඵ...
@ මැණික් (සුළඟ)
නෙත් මායිමෙන් පිටතට බැල්මක් හෙලන
ඇත්තෙක් වෙතොත්,දැකියැකි ලොව දුක් විඳින
මුත් නුඹ මෙන්ම මම ඒ නපුරින් මිඳුන
සිත් සසළවයි,නෙතඟින් කදුළක් රැඟෙන
@ isimbuwa
නොමැතිව ඉසිඹුවක් එක හැල්මේ දුවන
නොපෙනෙන හෙටක් ගැන ඉත සිතකින් පතන
සුපිපෙන මල් කැකුළු හෙට ලොව ජය ලබන
අතුරක පහස ගෙන අකුරක නෙත් ලබන
@ Outsider
පිපි මල් කැකුළු රොද බැඳ අකුරකට පෙමින්
නොපිරුන අනාගතයක සුභ සිහින ඇරන්
විපරම කවුරුදො,පෙරමඟ බිඳපු හොරෙන්
අපි හැම පිටස්තරයින් වෙමු ,ලොවට එවන්
ෂහ් මෙක නම් උපරිමයි... කවියයි පින්තූරයයි දෙකම... ජයවේවා ඔබතුමාට....
@ තිස්ස
කවදත් ඉතින් කවි රස විඳිමින් යනෙන
හිතවත් තිස්ස මහතානෙනි ශුභ පතන
ගිනිගත් ලොවකි තවමත් දෙකොනම දැවෙන
මදිහත් සිතින් කදුලකි නෙත තුල බිඳුන
හරිම ලස්සනට ලියලා තියෙනවා . . අපූරුයි
කවදත් වගේ මේ කවියත් හරි ඉහලයි
පින්තූරය දුටු විටනම් හද කකියයි...
විහග තුඩින් ලියනා කවි රස උතුරයි
තව දුරටත් ලියනා මෙන් හිත ඉල්ලයි..
@ දුකා
ඇල් මෙන් අකුරකට මඟ ගෙවමින් මිතුරේ
කල් යල් බලන්නෙද තව කොටසක් අතුරේ
මල් මෙන් රටෙහි උරුමය. කෙලෙසක අඳුරේ
ගිල් වන්නට නොහැක හිරු පායයි නුදුරේ
@ මම
හිතේ බර බොහෝය පාසැල නුදුරේය
ගතේ වීරියම හිතයට තෙරපේය
නැතේ හෙටක්, හෙට අපිටත් අද සේය
පොතේ දැනුම, තව පැනි කෑමක් සේය
Post a Comment