අලුත් ජන කවි..

කොරවක්කන්ට මඟ කියනා මහ බස්සා
වරුවක් නැගිට හිඳ උපවාසෙට බැස්සා
බොරුවක් නොවේ වලිඟය අංදෙක උස්සා
කිරිබත්ගොඩට බැස්සා මහ ගොන් වස්සා


රජ වාසලේ කන්නට නැති කල සීනී
අන්දරේලා කර උඩ නැතිවම ගෝනී
දියවන්නාව හොරුනට විය පරවේනී
උලලේනිත් පලච්චිය පින මදිහෙයිනී


ගිලීමලෙත් දත සුද්දන් ඇති සේමා
පොලී කොමිස් වල වගතුඟ නම් බෝමා
කෙළී සියොළඟම අපුලක් වෙද කෝමා
පොළීසියත් වලිගය නැති ගොනු සේමා


සිත් පිත් නැති රෝම නීතිය පි‍ටු දකින
ගස් ගල් හොයා හොයා බැඳ දඩුවම් දෙවන
පස් පව් කියන්නේ මොනවාදැයි නොදැන
සක්විත්තොත් මඟට බැස හිඟමන් යදින


කොටින් කැලේ නොව  වාසල වෙත ගෙනෙනු
හටන් කරපු අය උළුගෙදරට යවනු
දනන් දන ගසා හැඬුවත් නොමබලනූ
කතන්දරේකට මදි, තව නැහ කරුණු


වසුන්  බදින වර පට අත ‍රැදීයන්
විසල් දොර‍ටු හොරු පිරිසට වැසීයන්
විකල් නොවී සිහි එලවා දිනේවන්

කොසොළ් සිහින මහරජුටත් පෙනීයන්