මුඳු සඳට සුදු
හාදු දී පුද
දුන්නු
නිකළැල් ආදරේ
පි‍ටුපපා විද
මේ ලෙසින් අද..
සිහිනෙකින්වත්
නොහැඟුනී
ගෙට ඇවිත්
ඝණඳුරට එළියක්
වී රැ‍ඳෙයි
සිතුවත් නොවේ
මේලෙසින් හිත
ලොබ බඳින්නේ
ඇයි?
කියා නම් නොදැනුනී
නොදැක,
රුව ගුණ,
ගෙවුන දින, දින
හිත තබා..
හිත් මායිමේ
අකුණු සැර වැද
බිඳුණු වරපට
රුදුරු සුළඟට
යාවුනී
ඒත් මම
තවමත් මෙහේ.........
..........
නුඹම දු‍ටු
ඒ සිහිනයේ
මුඳු සඳට
දුන් හාදුවේ
සුළං පොදකට හාදවී......
8 comments:
බිඳුනු වරපට යලිත් එක් කල
නමුත් නැත පෙර සේ බැඳී...
සිතත් එහෙමයි වරක් බිඳුනොත්
සදා පවතියි සුව නොවී...
කියන්නට නම් බොහො දේ ඇත
එහෙත් සිත ඇත ගොලුවෙලා...
ලියා යන්නම් පද පෙලක් මෙහි
මගේ ලොවෙ මං තනිවෙලා...
@ ප්‍රියන්ත.ඒබී
ජීවිතේ හැමදාම ඔහොමයි
හොයන දේ නම් හමුනොවේ
"සොයන්නාටම හම්බවේ" යැයි
කියත්, එය එහෙමම නොවේ
ලබත් නම්,යම් දෙයක් දුක් විඳ
එය පැතූ ලෙස නොවූවත්
හිතත් ගොළුවී, නමුත් සැනහී
සිනාසෙනනෙමු සදා සිත්
හීන අහසේ පාකරන්නද ....
ආදරේන් එය උපතක් කලේ...
අකුනු සර වැද බිදුන වරපට
හිතට හැකිවේ යාකෙරේ..
@ ඉලංදාරියා
හීනයකී හැමදාම දිවියම
සැබෑ වුන පසු එළිය දේ
අකුණු සැර,ගං වතුර, නියඟය
සැඩ සුළං යන මඟ රැදේ
හිත ලොබ බඳින හේතුව නම්......:(
@ Shadow/හේමලයා
ලොබ බදින කාරණා
නොමැත තව වැටහිලා
ලොබ බදි බව දැනේ,
හිත තාම රැවටිලා
සිතක් පිළිබද බිදුනු වරපට..
යා කරන්නට නොහැකි වේ...
බිදුනු සිතකින් ලැබෙන ඇරයුම්..
සොදුරු ආදර සුව නොවේ...
පරම පිවිතුරු සිතක් පිළිබද..
සිතක උපදින පෙම් සුවේ...
බිදී ගිය පසු නැවත කිසිදා....
පෙර ලෙසට ගත නොහැකි වේ....
@ අභීත උදය බණ්ඩාර එදිරිසිංහ
තැලෙන යකඩය තැලුන තරමට
පන්නරය ලදුයෙන් මනා
බිඳුනු, වැළපුනු හිතක ඉපදෙන
සෙනෙහසත් මුඳු සුවදෙනා
පරම, පිවිතුරු, ප්‍රථම ප්‍රේමය
සොඳුරු කල්පිතයක් විනා
පෙම්වතුන් ජය ලැබිය යුත්තේ
රැ‍ඳෙන සිතකිය ලං වෙනා
Post a Comment