හැත්තෑ එකේදී හා
අසූ අට, අසූ නමයදී
සුසුම් වැල් එක්වීය සුළඟට
තබා මහා හිස්තැනක්....
.......................................
එකවරක් නොව
දෙවරක්ම..
ඇයි වැරදුනේ මඟ.....
ඉන් අනතුරුව
යෂ්ටිය අතට ගත්
පෙරගමන් කරුවෝද
මඟ වරද්දාගති.............
අනූ හතරේ හා
දෙදහස් පහේදී
යන එන මං නොදැන
හතර බීරී කථා කියමින
එකවරක් නොව
දෙවරක්ම..
කියාදෙන්නට මඟ
මොවුනට
කිසිවෙක් නැත අහලක
කියා දුන්නද...
කෙසේ නම් අසනුද?
අඳ බාල වූ කල
නඩේ මුල....
මස් රාත්තලම ඉල්ලන
"ෂ්යිලොක්" ලා මෙන
පුරුද්දට වාගේ...
වටරවුමට ම කො‍ටුවෙන
ආරේ ගුණම සුරකින
සිල්ලර වාසියට
සරසවි පවා අවුලන
මේ සියළු දුක් උහුලන....
ස්වභව ධර්මය..
ඉල්මහ නෙතින් හෙළු
කඳුළුද?......
මේ දෙගොඩතලා යන්නේ..
No comments:
Post a Comment